CASCINA LOSSANO

Tijdens het ontwerpproces hebben we geprobeerd de bestaande structuren opnieuw te verbinden met het verleden. Zo is de betekenis van de traditionele open ruimte, de Aia, benadrukt om de rol ervan als kern voor sociale interactie en cohesie te benadrukken.

Allereerst probeerden we een aantal vragen te beantwoorden over de locatie, de rol van het verleden, de bezoekers zelf (doelgroep) en het bereiken van de plek om een aantal doelstellingen te bepalen.

Cascina Lossano ligt in Noord-Italië. De regio, die wordt gekenmerkt door een overwegend vlak landelijk landschap, wordt doorkruist door talrijke belangrijke rivieren, waaronder de Po, de Adige en de Ticino. Het is een locatie midden in het Lombardische platteland, waar rijstvelden de belangrijkste landbouwactiviteit vormen. Onderzoek heeft aangetoond dat het plattelandsleven en de agrarische sector door de verstedelijking zijn verdwenen. Nu de belangstelling voor het opwaarderen van deze artefacten groeit, zijn er initiatieven gestart om deze te restaureren. Deze historische artefacten wachten er dan ook op om weer tot leven te worden gewekt. Zoals gezegd is de geschiedenis een bron van inspiratie voor de hedendaagse tijd.

Onderzoek heeft aangetoond dat Cascina, of grote boerderijen, vroeger bestonden uit stallen, hooizolders, silo's, graanschuren, zuivelschuren, ovens, trappen, pakhuizen, molens en boerenhuizen, allemaal samengebracht in één gebouw. Een complex bestaande uit verschillende volumes, gewijd aan landbouwactiviteiten, rond een centrale binnenplaats die de Aia wordt genoemd.

Wat de locatie betreft, zouden de Cascina's meer moeten zijn dan een plek voor echte ervaringen, in plaats van een doorgangsplek. Het staat momenteel niet direct in contact met de stad. Je bereikt de plek bijvoorbeeld op een serene manier in plaats van langs een gevaarlijke weg. Om dit doel te bereiken, zijn de contouren van de gebouwen gebruikt om een tweede houten huid langs de volumes te creëren. Deze zorgt voor een overgang van openbaar naar privé en maakt het complex tevens een 'landmark' in het panorama van het immense landschap en een verbinding met de stad via de rivier de Po. Op deze manier trekt het ook de aandacht van fietsers of kunstenaars die door de rijstvelden toeren. Voor hen fungeert het complex als een doorgangspunt.

Om de productieve en gemeenschappelijke identiteit nieuw leven in te blazen, zijn de veranda, opslag, pergola, varkensstal en garage vervangen door dezelfde oorspronkelijke volumetrische vorm en gewijd aan agrarische activiteiten, zoals een bazaar, een bakkerij en lokale zuivelproducten. Om de vervangen en onderhouden volumes te benadrukken, zijn verschillende materialen gebruikt. Het archetypische dak met keramische dakpannen en metselwerk is behouden, terwijl de vervangen volumes een strak afgewerkte, moderne gevel hebben. Daarnaast is er gestreefd naar schaduwspel op de gevel, door gebruik te maken van pleisterwerk en polycarbonaatpanelen op de houten constructie.